Poniżej prezentujemy ważne wydarzenia, które wpisały się w życie i najnowszą historię Kościoła Pobrygidkowskiego.

 

Prace konserwatorskie stalli południowej w prezbiterium wraz z obrazami przedstawiającymi sceny z życia św. Brygidy: 


Zadanie pn. Lublin, kościół pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej-wotum króla W. Jagiełły za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem (1412-1426): konserwacja obrazów i drewnianego zabytkowego wyposażenia (II ćw. XVII w., pocz. XX w.) - etap II, dofinansowano ze środków finansowych:
-Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w kwocie 243.669,98 zł,
-Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Lublinie w kwocie 8.422,00 zł,
-środkami własnymi – 17.417,34 zł

Kościół Rektoralny pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej w Lublinie został wzniesiony w latach 1412-1426 przez króla W. Jagiełło jako dziękczynne wotum za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem. Z dawnego wyposażenia pozostały tylko nieliczne pamiątki przypominające o latach świetności królewskiego wotum:

1. STALLE – strona południowa, B/264 poz. 9 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.DSC 0845

1.1. OPIS I HISTORIA
W tle ścian prezbiterium stalle jednorzędowe o wysokim zapleczu dzielonym architektonicznie, płaskorzeźbione i malowane w sceny z życia św. Brygidy. Przedpiersie urozmaicone płacinami z ramką uszatą, w ramce płaskorzeżba. W szczycie baldachim o podniebiu płycinowym, w płycinach rozety. Zaplecek siedmioprzęsłowy, przęsła ujęte półkolumnami, płycinowe z uszata ramką. W płycinach obrazy z życia św. Brygidy, malowane olejno na desce. Przęsło osiowe szersze od pozostałych. Pod obrazami, w części cokołowej pałskorzeźbiony ornament małżowinowy i chrząstkowo małżowinowy. Motywy chrząstki wzbogacają małżowinę w pałskorzeźbach przedpiersia, podniebia i w płycinach osiowych zaplecka. Wystrój rzeźbiarski wzbogacają klamry ceowo małżowinowe które występują na osiach ramek uszatych przedpiersia i zaplecka. Imposty kolumn nadbudowane kroksztynem spływowym wspierającym baldachim. W ćwikłach przęseł woluty rozwinięte liściaste. Boki stall uszaste, wycinane ażurowe. Na baldachimie ażurowym galeryjka. Płaskorzeźby zagruntowane i złocone. Złocone trzony kolumn.


1.2.BUDOWA TECHNOLOGICZNA
Fundacja stalli i niezachowanego wystroju wnętrza przypisuje się ksieni Dorocie Firlejównej w 2 ćwierć wieku XVII.

Materiał, technika: dąb, lipa, płaskorzeźba, malowanie olejne.

Styl: barok wczesny.

Czas powstania: 2 ćw. XVII i początek XX w.

Autor, szkoła, warsztat: Jan Szretter?

1.3.STAN ZACHOWANIA
Stalle powstały na pocz. XX w. w pracowni lubelskiego stolarza Michała Dawida. W stalli po stronie południowej umieszczono w nich 7 obrazów ze scenami z życia św. Brygidy pochodzących z nieistniejących, oryginalnych stalli brygidkowskich z 2 ćw. XVII w., ufundowanych przez ksienię Dorotę Firlejównę. Pozostałe obrazy z pierwotnych stalli znajdują się w ławkach, w nawie kościoła.
Stalle i znajdujące się w nich obrazy były poddane konserwacji. Od tego czasu w obiekcie pojawiły się zniszczenia wymagające interwencji konserwatorskiej. Zniszczenia materii zabytkowej w różnym zakresie obejmują drewnianą strukturę stalli i złocone ornamenty. Najbardziej istotne są te, które wpływają na stronę estetyczną obiektu.
Konstrukcja dębowych stalli jest w pełni stabilna. Łączenia poszczególnych elementów drewna są trwałe. Ustabilizowane warunki wilgotnościowo-temperaturowe we wnętrzu kościoła wpływają korzystnie na ograniczenie fizycznych reakcji drewna. Powierzchnia lakiernicza jest miejscowo porysowana. Przetarciu uległa lakierowana podłoga. W strukturze stalli zaobserwowano ślady aktywności drewnojadów. W znacznie większym stopniu występują one w złoconych ornamentach rzeźbiarskich. Otwory wylotowe po owadach wskazują na aktywność larw. W kilku miejscach, po odpadnięciu warstw wierzchnich zaobserwowano odsłonięte kanały żerowania larw. Wszystkie ornamenty przedpiersia stalli posiadają zniszczoną powierzchnię pozłotniczą. Złocenia wykonane w szlagmetalu są przetarte na grzbietach, porysowane i posiadają ubytki elementów snycerskich. Są to zniszczenia mechaniczne powstałe na skutek niewłaściwego oczyszczania obiektu, a przede wszystkim są skutkiem bliskiego sąsiedztwa ławek, których użytkownicy doprowadzili do powiększenia zakresu zniszczeń. Na wszystkich elementach złoconych powierzchnia szlagmetalu w licznych partiach uległa korozji. Niektóre elementy snycerskie z przedpiersia, na skutek odpadnięcia bądź utrącenia zostały przyklejone do powierzchni lakierowanej przeźroczystym silikonem.
Powierzchnia stalli mocno błyszcząca i zbyt jasna w stosunku do malowanych scen z życia św. Brygidy. Takie opracowanie powierzchni odbiera dziełu historyzm i sprawia wrażenie wykonanego współcześnie.
W partii klęczników deski są wytarte, odkształcone i pozapadane. Obserwuje się także rozkład grzybowy w deskach podłogi, szczeliny i ubytki.
Złocenia, pierwotnie wykonane złotem płatkowym na poler i mat, obecnie pokryte zostały szlakmetalem. W wielu miejscach, szczególnie od strony zewnętrznej przedpiersia, widoczne są wytarcia metalu aż do gruntu, rozluźnienie mocowań i drobne ubytki formy. Sztuczne złoto zmatowiało i zmieniło kolor.

1.4.WNIOSKI I ZAŁOŻENIA KONSERWATORSKIE
Celem planowanych działań jest przeprowadzenie prac konserwatorskich i przede wszystkim restauratorskich mających przywrócić walory estetyczne obiektu. Konserwacja uwzględniać będzie zabiegi obejmujące drewniane elementy snycerskie, czyli dezynsekcję i impregnację drewna zaatakowanego przez drewnojady. Przedmiotem zabiegów restauratorskich będą złocone elementy snycerskie. Na dekoracyjnych elementach snycerskich planuje się zastąpienie zniszczonej powierzchni szlagmetalu, złotem płatkowym kładzionym w tradycyjnych, historycznych technikach.

1.5.PROGRAM PRAC
1. Demontaż elementów rzeźbiarskich i snycerskich.
2. Przewiezienie obiektu do pracowni po możliwym maksymalnym demontażu poszczególnych elementów.
3. Wyjęcie obrazów, zdjęcie ornamentów snycerskich.
4. Usunięcie z powierzchni stalli warstw lakierów i zabezpieczeń metodami chemicznymi /rozpuszczalniki, pasty/, wyczyszczenie powierzchni ścierniwem dla wyrównania.
5. Naprawy złącz stolarskich, klejenie, kity, stabilizacja i wymiana zniszczonych fragmentów, lub całych desek.
6. Dezynfekcja drewna, wzmocnienie partii osłabionych roztworem żywicy.
7. Zróżnicowanie kolorystyki drewna w kierunku przyciemnienia całości z dodatkowym podkreśleniem płycin pod ornamenty przy użyciu bejcy.
8. Oczyszczenie podłogi z resztek lakieru metodami mechanicznymi.
9. Założenie twardego lakieru na powierzchni podłogi.
10. Nałożenie warstwy szelaku i wykończenie oleowoskiem.
11. Oczyszczenie ornamentów snycerskich z warstw szlakmetalu.
12. Uzupełnienie ubytków w drewnie i warstw gruntów. Wykonanie w drewnie rekonstrukcji brakujących detali dekoracji rzeźbiarskiej i snycerskiej.
13. Dezynsekcja elementów snycerskich metodą iniekcji w otwory po owadach i pędzlowanie.
14. Chemiczne usunięcie szlagmetalu i olejnej zaprawy - rozpuszczalniki organiczne.
15. Impregnacja elementów snycerskich.
16. Założenie gruntów klejowo-kredowych na elementach snycerskich.
17. Prace pozłotnicze złotem płatkowym na poler i mat. Zabezpieczenie złoceń.
18. Zamontowanie ornamentów przy użyciu gwoździ mosiężnych.
19. Montaż pleksi na dystansach jako zabezpieczenie

2. OBRAZ, APOTEOZA ŚW. BRYGIDY, B/264 poz. 10 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
2.1. OPIS I HISTORIA
Święta 3/4 w lewo. Z jej piersi wyrastają wici liściaste rozwinięte kielichem kwietnym. W kielichach półpostacie. W szczycie Maria z Dzieciątkiem tronująca na obłokach. W ujęciu obłoków filakteria i napis HANC RELIGIONEM ADHONOREM MATRIS MEA +PER MULIERES PRIMUM ET PRINCIPALITER STATURE VOL. Nad głowami półpostaci iomona: CAROLUS, BIRGRUS, BENEDICT, CUNSMARUS, MERITA. S.CATHARINA, INGERBURGIS, CAECUJA. Tło biało – szare, w przyziemiu brunatne. Oliwkowa zieleń wici. Maria na stalowych obłokach w jasno różowej sukni pod częścią niebieski płaszczem. Czerwona szata Jezusa. Szata św. Brygidy brunatna, czarna maforium o białym obrzeżu, biała podwika. Na dolnym pasie tytuł obrazu : FIORES MEI FRUCTUS HANORIS.

3. OBRAZ, MIŁOSIERDZIE ŚW. BRYGIDY, B/264 poz. 11 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
3.1. OPIS I HISTORIA
Św Brygida rozdziela jałmużnę przed grupą postaci w pozach proszalnych. Świętej towarzyszy zakonnica z tacą w dłoni. Zakonnice w szatach ciemno brązowych, czarne obrzeżone bielą wala. Głowa świętej pod mitrą i w aureolii świetlanej. Postać ornata z kajdanami na ramieniu w szacie czerwonej pod brązowym kaftanem. Tło nieba stalowo niebieskie. W tle tablicy tytuł obrazu malowany czerwienią na szarym tle: PLURIMUS SANAT ET ELEEMOSINAS SUSTRNTAT.

4. OBRAZ, ŚMIERĆ ŚW. BRYGIDY, B/264 poz. 12 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
4.1. OPIS I HISTORIA
Święta na łożu śmierci i modląca się zakonnica. W szczycie Trójca Święta i półpostacie aniołów na obłokach z girlandą róż białych, wieńcem i gałązkami palm. Z ust Chrytsusa sentencja: VENI SPONSA MEA CORONA DENIS. Tonacja brunatna i ciemno stalowa, w szczycie ciemno żółta. Karnacje jasno różowe, cienie szare. W tle tablicy na dole tytuł obrazu czerwienią: SANCTE MORTUAR ROMAE AD 1373 AETATIS 70 DIS 23 IUILII

5. OBRAZ, ŚW. BRYGIDA PRZYGOTOWUJE SWOJĄ PRAWNUCZKĘ NA ŚMIERĆ, B/264 poz. 13 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
5.1. OPIS I HISTORIA
Święta udziela komunii leżącej na łożu. W arkadowym prześwicie scena pogrzebu. W części górnej półpostać zakonnicy na obłokach. Tonacja brązów i brązowo stalowa. Akcent barwny położony na czerwieni nakrycia stołu i bieli szaty leżącej. Obłoki rozjaśnione beżem. Tytuł obrazu malowany czerwienią na szarej tablicy, klamry tablicy malowane grisaille. Napis: ABNEPTEM SVAM DISPONIT AD MORTEM SANCTAM MIRACVLOSVM VICTVM SVBMINISTRAT

6. OBRAZ, UMARTWIENIE ŚW. BRYGIDY, B/264 poz. 14 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
6.1. OPIS I HISTORIA
Przed krucyfiksem święta umartwia się parząc przedramię roztopionym woskiem świecy. U stóp dyscyplina. W szczycie w rozstępie obłoków aniołowie w locie podtrzymują wieńce, girlandę i palmy męczeństwa. Jednolita tonacja brązów ożywia czerwień stołu pod krucyfiksem. Strój ciemno brunatny, czarno – biały welon. W spodzie tablicy tytuł obrazu: IGNE ALIISQVE INSTRVMENTIS CORPVS CASTIGAT

7. OBRAZ, MISTYCZNE ZAŚLUBINY ŚW. BRYGIDY Z CHRYSTUSEM, B/264 poz. 15 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
7.1. OPIS I HISTORIA
Chrystus Zmartwychwstały podaje dłoń klęczącej świętej. Scenie mistycznych zaślubin błogosławi Bóg Ojciec. Z ust Boga Ojca sentencja: SPONSAM ASIGNO TIBI. Z ust Chrystusa: EGO ASSUMO EAM. Czarno – brunatny strój świętej, jasna czerwień płaszcza Jezusa. Bóg Ojciec pod brązowym płaszczem na biało kremowej sukni. Tło jasno żółte. Szata anioła u stóp świętej buraczkowa. W spodzie, w tle tablicy tytuł obrazu: A DEO PATRE ITERVM FIL[IO]? TRADITUR IN SPONSA GLO[RIAE?]

8. OBRAZ, OBJAWIENIE ŚMIERCI SYNA ŚW. BRYGIDY, B/264 poz. 16 wpisu do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dn. 29 listopada 1986 r.
8.1. OPIS I HISTORIA
Święta klęczy przed ołtarzem, dłonie rozchylone. W tle obłoków para aniołów unosi postać dziecięcą. Brunatno stalowa tonację ożywia perłowa biel obrusa i szaty aniołów. Anioł z lewej w czerwonej tunice na białej sukni. W spodzie, w tle tablicy tytuł obrazu wykonany czerwienią na szarym tle: MORTEM BEATAM SVI FILII SPECTAT CAWLVM PETENTIS LIB[RO] 7 REVEL[ATIONVM] CAPIITE vel ITVLO 13

2-8.2.BUDOWA TECHNOLOGICZNA
Materiał, technika: dąb, lipa, płaskorzeźba, malowanie olejne. Styl: barok wczesny. Czas powstania: 2 ćw. XVII i początek XX w. Autor, szkoła, warsztat: Jan Szretter?. Fundacja stalli i niezachowanego wystroju wnętrza przypisuje się ksieni Dorocie Firlejównej w 2 ćwierć wieku XVII.

2-8.3.STAN ZACHOWANIA
Przedstawienia malarskie na deskach/ 7 sztuk/ wykonano w technice tłustej tempery. Obrazy malowane na zagruntowanych deskach techniką tłustej tempery, poddawane były wcześniej pracom naprawczym i konserwatorskim. Obecnie na ich powierzchni uwidoczniły się wcześniejsze punktowania, a warstwa zabezpieczającego werniksu miejscami zmatowiała i „zaślepła”. Obserwuje się także drobne wykruszenia i ubytki w warstwie malarskiej.

2-8.4.WNIOSKI I ZAŁOŻENIA KONSERWATORSKIE
Przedmiotem zabiegów restauratorskich będą prace przy obrazach, przedstawiających sceny z życia św. Brygidy w stalli południowej prezbiterium. Obrazy wymagają uzupełnienia ubytków zaprawy, wykonania retuszy oraz korekty retuszy wykonanych podczas ostatniej konserwacji. Warstwa malarska zostanie zabezpieczona werniksem końcowym.

2-8.5.PROGRAM PRAC
1. Rozpoznanie i konserwacja obrazów: usunięcie zmatowiałych werniksów i zmienionych kolorystycznie punktowań.
2. Oczyszczenie warstwy malarskiej obrazów
3. Podklejenie osypyjącej się warstwy malarskiej
3. Założenie kitu emulsyjnego w ubytkach warstwy malarskiej.
4. Wykonanie retuszy malarskich w ubytkach warstwy malarskiej oraz korekta retuszy wykonanych podczas ostatniej konserwami.
5. Punktowania artystyczną farbą temperową.
6. Założenie werniksu końcowego satynowego na powierzchni malarskiej.

GALERIA: 

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/stalla-poudniowa-w-prezbiterium-z-obrazami-przedstawiajcymi-sceny-z-ycia-w-brygidy-stan-przed-rozpoczciem-prac-kwiecie-2021.html  

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/stalla-poudniowa-konserwacja-drewna-dofinansowano-ze-rodkow-ministra-kultury-i-dziedzictwa-narodowego-2021.html 

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/stalla-poudniowa-obrazy-przedstawiajce-sceny-z-ycia-w-brygidy-stan-po-demontau-kwiecie-2021.html 

 

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/stalla-poudniowa-konserwacja-obrazow-przedstawiajcych-sceny-z-ycia-w-brygidy-dofinansowano-ze-rodkow-ministra-kultury-dziedzictwa-narodowego-i-sportu-2021-i-lubelskiego-wojewodzkiego-konserwatora-zabytkow-w-lublinie.html

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/stalla-poudniowa-monta-po-pracach-konserwatorskich.html

 

 

 

 KONCERT: STABAT MATER

10 października 2021 r. godz. 18.45

zaproszenie A5 OTK 10 2021 1 1

WYKONAWCY:
Iwona Kowalkowska – sopran
Aleksandra Koczurko – alt
Orkiestra Trybunału Koronnego w Lublinie
Przemysław Stanisławski – dyrygent

Iwona Kowalkowska – sopran
Była solistką Opera Nova w Bydgoszczy oraz Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracowała z Teatrem Wielkim Operą Narodową w Warszawie. Jako solistka śpiewała pod batuta wielu wybitnych polskich dyrygentów. Poza granicami kraju występowała m.in. w KoreI Południowej, w Holandii, w Anglii, w Niemczech, na Białorusi. Obecnie zajmuje się muzyką kameralną, koncertując zarówno w Polsce jak i poza jej granicami.
W 2004 roku została laureatką “Un Premier Prixa’l Unanimite’ avec Fe’licitations du Jury” au Concours International de: CHANT degre’ „SUPERIEUR” UFAM w Paryżu. W swoim dorobku solistycznym posiada wiele partii w operach W.A.Mozarta, partii oratoryjno-kantatowych oraz pieśni kompozytorów różnych narodowości.
Brała udział w pierwszej światowej rejestracji płytowej opery Georga Bizeta „Don Procoppio”( DYNAMIC 2003), a w 2008 roku dokonała nagrania płytowego cyklu pieśni St. Niewiadomskiego „Słonko” (MUZA 2008).
Od 2005 do 2009 prowadziła klasę śpiewu solowego na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku, Katedra wokalistyki UMFC w Warszawie, oraz jako visiting professor w Daegu w Korei Południowej w Keymiung University.
Od 2009 roku jest profesorem Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadzi klasę śpiewu solowego.

Aleksandra Koczurko – mezzosopran
Urodzona na Dolnym Śląsku w Legnicy, gdzie ukończyła Szkołę Muzyczną II Stopnia w klasie śpiewu solowego mgr Agnieszki Justyny Szumiło. W trakcie swojej edukacji w rodzinnym mieście aktywnie koncertowała i brała udział w projektach młodzieżowych organizowanych przez Legnicki Teatr im. Heleny Modrzejewskiej (Lato w Teatrze oraz Młodzież Tworzy Musical). Obecnie kontynuuje naukę śpiewu na Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, pod okiem Prof. dr hab. Iwony Kowalkowskiej. Podczas studiów podjęła współpracę między innymi z Międzynarodowym Festiwalem Nadnoteckie Bel Canto oraz orkiestrami Filharmonii Sudeckiej, Orkiestrą Chevalier de Saint Georges (z którą odbyła tournee po Francji), Orkiestrą Trybunału Koronnego w Lublinie oraz Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie. 

Orkiestra Trybunału Koronnego w Lublinie
Orkiestra Trybunału Koronnego jest zespołem działającym w Lublinie od 1995 roku. W jego skład wchodzą muzycy związani z miastem i jego profesjonalnymi instytucjami muzycznymi. Do współpracy zapraszani są także studenci i absolwenci uczelni muzycznych, pochodzący z naszego miasta. Orkiestra wykonuje muzykę różnych epok i stylów. Współpracuje ze śpiewakami oraz zespołami chóralnymi. Realizuje własne projekty artystyczne a także uczestniczy w koncertach organizowanych przez inne podmioty. Trzon OTK stanowi kwintet smyczkowy, w zależności od potrzeb repertuarowych do składu podstawowego dobierane są inne instrumenty. Zespół brał udział w lubelskich festiwalach takich jak Dni Muzyki Organowej, Żakeria, Wielkopostne Śpiewanie, Festiwal Chórów Miast Partnerskich Lublina, Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY; występował we Wrocławiu w ramach festiwalu Wratislavia Cantans, w Helu na Letnim Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej, Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie, XVI Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej – Gdynia Classica Nova. Na przestrzeni lat uczestniczył w kilkudziesięciu koncertach, wykonując dzieła m.in. J. S. Bacha, G. F. Haendla, G. B. Pergolesiego, J. Haydna, W. A. Mozarta, J. Zeidlera, J. Wańskiego, S. F. Lechleitnera, P. Czajkowskiego, M. Karłowicza, S. Barbera, W. Lutosławskiego, W. Kilara, H. M. Góreckiego, A. Nikodemowicza. Wraz z zespołem Camerata Lubelska Orkiestra uczestniczyła w prawykonaniach utworów J. Wańskiego i J. Zeidlera. W marcu 2013 brała udział w prawykonaniu i nagraniu kompozycji Gorzkie żale R. Rozmusa. Do najważniejszych projektów zrealizowanych w ostatnich latach we współpracy z Miastem Lublin należą: koncert z okazji Prezydencji Polski w Unii Europejskiej – oratorium Mesjasz G. F. Haendla (2011), koncert muzyki Mozarta (Symfonia g-moll KV 550, Msza Koronacyjna KV 317, Exsultate, jubilate KV 165) w odrestaurowanym Wirydarzu lubelskiego Klasztoru Dominikanów (2012), koncert muzyki współczesnej na orkiestrę smyczkową z okazji 100 rocznicy urodzin Witolda Lutosławskiego – Lutosławski i jemu współcześni (2013), koncert Kantaty J. S. Bacha oraz Orkiestra Trybunału Koronnego mieszkańcom Lublina zorganizowane w Kościele Pobrygidkowskim (2014). Poza rodzinnym miastem, Orkiestra w latach 2012-14 wystąpiła w Warszawie, Gdyni, Tarnowie i Krakowie. W 2010 roku kierownictwo artystyczne Orkiestry Trybunału Koronnego objął Przemysław Stanisławski.


Przemysław Stanisławski - dyrygent
Urodził się w Poznaniu. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku sześciu lat. Ukończył teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Poznaniu i dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Henryka Czyża. Od 1966 do 1986 roku śpiewał w Poznańskim Chórze Chłopięcym Jerzego Kurczewskiego.W 1983 roku utworzył męski zespół wokalny „A abre Concinui”. Od powstania do 1992 roku był kierownikiem artystycznym tego zespołu występując na wielu estradach w kraju i poza granicami. W latach 1986-1991 pracował w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy pełniąc funkcję asystenta dyrygenta. W tym czasie założył Polski Chór Kameralny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki wokalno-instrumentalnej baroku i klasycyzmu.Jako dyrygent koncertował z orkiestrami: Camerata Academia, Warszawska Orkiestra Kameralna, Polish Sinfonietta, Filharmonii – Bałtycka, Koszalińska, Lubelska, Olsztyńska, Pomorska, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, a także poza granicami (Belgia, Francja, Hiszpania, Japonia, USA).W roku 1991 został zaproszony na Flandryjski Festiwal Muzyczny do wykonania z orkiestrą i chórem BRT, Philharmonia Choir i Polskim Chórem Kameralnym dzieła G. Ligetiego „Requiem”. W 1992 roku otrzymał zaproszenie z Nantes, by wraz z Orchestre de Pays de la Loire wykonać IX Symfonię L. van Beethovena. W tymże roku był o cjalnym reprezentantem kraju w „Dniu Pol-skim” na światowej wystawie EXPO 92 w Sewilli.Znaczącym wydarzeniem było zaproszenie w 1993 roku na Międzynarodowy Festiwal Muzyczny w Kyoto, gdzie z tamtejszą orkiestrą wykonał „Koncerty brandenburskie” J.S. Bacha i „Historię żołnierza” I. Strawińskiego. Od października 1993 roku prowadzi zespoły kantatowo-oratoryjne i zespoły operowe na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Przygotował kilkadziesiąt premier operowych i oratoryjnych (H. Purcell, J.S. Bach, G.F. Haendel – polska premiera oratorium „Susanna”, „Belshazzar” – polska premiera, J.A. Hasse „Cleo de” – polska premiera, G. Pergolesi, D. Cimarosa, J. Haydn, W.A. Mozart, G. Rossini, S. Moniuszko, G. Donizetti, G. Puccini, H. Czyż, T.Z. Kassern „The comedy of the dumb wife“ – światowa prapremiera, G.C. Menotti – polska premiera „The old maid and the thief”, M. Rimski-Korsakow – polska premiera „Carska narzeczona” i in.).Dokonał wielu nagrań dla polskich i zagranicznych RTV, a także CD (Muzyka polskiego Renesansu; G.F.Haendel – Mesjasz; W.A.Mozart – Requiem; T.Z. Kassern – Comedy of the dumb wife; J. M. Poniatowski – Mass in F „World Premiere Recording”; W. Żeleński – Sacred Choral Works „World Premiere Recording”). W latach 1995-2000 współpracował z orkiestrą Akademii Muzycznej im. Fryderyka Cho-pina w Warszawie, z którą często koncertował w krajach Beneluksu, Francji i Hiszpanii.Od 2010 jest kierownikiem artystycznym Chóru i Orkiestry Trybunału Koronnego w Lublinie, a od kwietnia 2011 do kwietnia 2015 był dyrygentem zespołu Camerata Lubelska. Z tymi zespołami dokonał kilkunastu światowych prawykonań dzieł Jana Wańskiego, Józefa Zeidlera, Józefa Michała Poniatowskiego, Władysława Żeleńskiego i w 2014 roku z Polską Filharmonią Kameralną Sopot, solistami i Zespołem Wokalnym Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku dzieł: Missa in Dis „Die Zauber öte” (sygnowana nazwiskiem W.A. Mozart) i Floriana Schoena. W 2015 roku uchwałą Rady Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie uzyskał stopień doktora habilitowanego.

 

 KONCERT: STABAT MATER

10 października 2021 r. godz. 18.45

zaproszenie A5 OTK 10 2021 1 1

WYKONAWCY:
Iwona Kowalkowska – sopran
Aleksandra Koczurko – alt
Orkiestra Trybunału Koronnego w Lublinie
Przemysław Stanisławski – dyrygent

 

Iwona Kowalkowska – sopran
Była solistką Opera Nova w Bydgoszczy oraz Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracowała z Teatrem Wielkim Operą Narodową w Warszawie. Jako solistka śpiewała pod batuta wielu wybitnych polskich dyrygentów. Poza granicami kraju występowała m.in. w KoreI Południowej, w Holandii, w Anglii, w Niemczech, na Białorusi. Obecnie zajmuje się muzyką kameralną, koncertując zarówno w Polsce jak i poza jej granicami.
W 2004 roku została laureatką “Un Premier Prixa’l Unanimite’ avec Fe’licitations du Jury” au Concours International de: CHANT degre’ „SUPERIEUR” UFAM w Paryżu. W swoim dorobku solistycznym posiada wiele partii w operach W.A.Mozarta, partii oratoryjno-kantatowych oraz pieśni kompozytorów różnych narodowości.
Brała udział w pierwszej światowej rejestracji płytowej opery Georga Bizeta „Don Procoppio”( DYNAMIC 2003), a w 2008 roku dokonała nagrania płytowego cyklu pieśni St. Niewiadomskiego „Słonko” (MUZA 2008).
Od 2005 do 2009 prowadziła klasę śpiewu solowego na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku, Katedra wokalistyki UMFC w Warszawie, oraz jako visiting professor w Daegu w Korei Południowej w Keymiung University.
Od 2009 roku jest profesorem Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadzi klasę śpiewu solowego.

Aleksandra Koczurko – mezzosopran
Urodzona na Dolnym Śląsku w Legnicy, gdzie ukończyła Szkołę Muzyczną II Stopnia w klasie śpiewu solowego mgr Agnieszki Justyny Szumiło. W trakcie swojej edukacji w rodzinnym mieście aktywnie koncertowała i brała udział w projektach młodzieżowych organizowanych przez Legnicki Teatr im. Heleny Modrzejewskiej (Lato w Teatrze oraz Młodzież Tworzy Musical). Obecnie kontynuuje naukę śpiewu na Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, pod okiem Prof. dr hab. Iwony Kowalkowskiej. Podczas studiów podjęła współpracę między innymi z Międzynarodowym Festiwalem Nadnoteckie Bel Canto oraz orkiestrami Filharmonii Sudeckiej, Orkiestrą Chevalier de Saint Georges (z którą odbyła tournee po Francji), Orkiestrą Trybunału Koronnego w Lublinie oraz Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie. 

Orkiestra Trybunału Koronnego w Lublinie
Orkiestra Trybunału Koronnego jest zespołem działającym w Lublinie od 1995 roku. W jego skład wchodzą muzycy związani z miastem i jego profesjonalnymi instytucjami muzycznymi. Do współpracy zapraszani są także studenci i absolwenci uczelni muzycznych, pochodzący z naszego miasta. Orkiestra wykonuje muzykę różnych epok i stylów. Współpracuje ze śpiewakami oraz zespołami chóralnymi. Realizuje własne projekty artystyczne a także uczestniczy w koncertach organizowanych przez inne podmioty. Trzon OTK stanowi kwintet smyczkowy, w zależności od potrzeb repertuarowych do składu podstawowego dobierane są inne instrumenty. Zespół brał udział w lubelskich festiwalach takich jak Dni Muzyki Organowej, Żakeria, Wielkopostne Śpiewanie, Festiwal Chórów Miast Partnerskich Lublina, Festiwal Tradycji i Awangardy Muzycznej KODY; występował we Wrocławiu w ramach festiwalu Wratislavia Cantans, w Helu na Letnim Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej, Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie, XVI Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej – Gdynia Classica Nova. Na przestrzeni lat uczestniczył w kilkudziesięciu koncertach, wykonując dzieła m.in. J. S. Bacha, G. F. Haendla, G. B. Pergolesiego, J. Haydna, W. A. Mozarta, J. Zeidlera, J. Wańskiego, S. F. Lechleitnera, P. Czajkowskiego, M. Karłowicza, S. Barbera, W. Lutosławskiego, W. Kilara, H. M. Góreckiego, A. Nikodemowicza. Wraz z zespołem Camerata Lubelska Orkiestra uczestniczyła w prawykonaniach utworów J. Wańskiego i J. Zeidlera. W marcu 2013 brała udział w prawykonaniu i nagraniu kompozycji Gorzkie żale R. Rozmusa. Do najważniejszych projektów zrealizowanych w ostatnich latach we współpracy z Miastem Lublin należą: koncert z okazji Prezydencji Polski w Unii Europejskiej – oratorium Mesjasz G. F. Haendla (2011), koncert muzyki Mozarta (Symfonia g-moll KV 550, Msza Koronacyjna KV 317, Exsultate, jubilate KV 165) w odrestaurowanym Wirydarzu lubelskiego Klasztoru Dominikanów (2012), koncert muzyki współczesnej na orkiestrę smyczkową z okazji 100 rocznicy urodzin Witolda Lutosławskiego – Lutosławski i jemu współcześni (2013), koncert Kantaty J. S. Bacha oraz Orkiestra Trybunału Koronnego mieszkańcom Lublina zorganizowane w Kościele Pobrygidkowskim (2014). Poza rodzinnym miastem, Orkiestra w latach 2012-14 wystąpiła w Warszawie, Gdyni, Tarnowie i Krakowie. W 2010 roku kierownictwo artystyczne Orkiestry Trybunału Koronnego objął Przemysław Stanisławski.


Przemysław Stanisławski - dyrygent
Urodził się w Poznaniu. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku sześciu lat. Ukończył teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Poznaniu i dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Henryka Czyża. Od 1966 do 1986 roku śpiewał w Poznańskim Chórze Chłopięcym Jerzego Kurczewskiego.W 1983 roku utworzył męski zespół wokalny „A abre Concinui”. Od powstania do 1992 roku był kierownikiem artystycznym tego zespołu występując na wielu estradach w kraju i poza granicami. W latach 1986-1991 pracował w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy pełniąc funkcję asystenta dyrygenta. W tym czasie założył Polski Chór Kameralny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki wokalno-instrumentalnej baroku i klasycyzmu.Jako dyrygent koncertował z orkiestrami: Camerata Academia, Warszawska Orkiestra Kameralna, Polish Sinfonietta, Filharmonii – Bałtycka, Koszalińska, Lubelska, Olsztyńska, Pomorska, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, a także poza granicami (Belgia, Francja, Hiszpania, Japonia, USA).W roku 1991 został zaproszony na Flandryjski Festiwal Muzyczny do wykonania z orkiestrą i chórem BRT, Philharmonia Choir i Polskim Chórem Kameralnym dzieła G. Ligetiego „Requiem”. W 1992 roku otrzymał zaproszenie z Nantes, by wraz z Orchestre de Pays de la Loire wykonać IX Symfonię L. van Beethovena. W tymże roku był o cjalnym reprezentantem kraju w „Dniu Pol-skim” na światowej wystawie EXPO 92 w Sewilli.Znaczącym wydarzeniem było zaproszenie w 1993 roku na Międzynarodowy Festiwal Muzyczny w Kyoto, gdzie z tamtejszą orkiestrą wykonał „Koncerty brandenburskie” J.S. Bacha i „Historię żołnierza” I. Strawińskiego. Od października 1993 roku prowadzi zespoły kantatowo-oratoryjne i zespoły operowe na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Przygotował kilkadziesiąt premier operowych i oratoryjnych (H. Purcell, J.S. Bach, G.F. Haendel – polska premiera oratorium „Susanna”, „Belshazzar” – polska premiera, J.A. Hasse „Cleo de” – polska premiera, G. Pergolesi, D. Cimarosa, J. Haydn, W.A. Mozart, G. Rossini, S. Moniuszko, G. Donizetti, G. Puccini, H. Czyż, T.Z. Kassern „The comedy of the dumb wife“ – światowa prapremiera, G.C. Menotti – polska premiera „The old maid and the thief”, M. Rimski-Korsakow – polska premiera „Carska narzeczona” i in.).Dokonał wielu nagrań dla polskich i zagranicznych RTV, a także CD (Muzyka polskiego Renesansu; G.F.Haendel – Mesjasz; W.A.Mozart – Requiem; T.Z. Kassern – Comedy of the dumb wife; J. M. Poniatowski – Mass in F „World Premiere Recording”; W. Żeleński – Sacred Choral Works „World Premiere Recording”). W latach 1995-2000 współpracował z orkiestrą Akademii Muzycznej im. Fryderyka Cho-pina w Warszawie, z którą często koncertował w krajach Beneluksu, Francji i Hiszpanii.Od 2010 jest kierownikiem artystycznym Chóru i Orkiestry Trybunału Koronnego w Lublinie, a od kwietnia 2011 do kwietnia 2015 był dyrygentem zespołu Camerata Lubelska. Z tymi zespołami dokonał kilkunastu światowych prawykonań dzieł Jana Wańskiego, Józefa Zeidlera, Józefa Michała Poniatowskiego, Władysława Żeleńskiego i w 2014 roku z Polską Filharmonią Kameralną Sopot, solistami i Zespołem Wokalnym Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku dzieł: Missa in Dis „Die Zauber öte” (sygnowana nazwiskiem W.A. Mozart) i Floriana Schoena. W 2015 roku uchwałą Rady Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie uzyskał stopień doktora habilitowanego.

 

Kolejne spotkanie Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Lubelskiej zaplanowano na czwartek 1 lipca w kościele Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej w Lublinie przy ul. Gabriela Narutowicza 6. 

Spotkanie rozpocznie Msza św. o godz. 18.00. (Homilię wygłosi ks. dr Rafał Pastwa - duszpasterz środowisk twórczych). Następnie będą miały miejsce dwa wystąpienia poświęcone kondycji człowieka po pandemii. Refleksją podzieli się duchowny, a także przedstawiciel świata artystycznego.

Na spotkanie zaproszeni są artyści z Lublina i regionu, twórcy i animatorzy kultury, przedstawiciele świata mediów i środowisk akademickich, teatru, muzyki, filmu i literatury, przedstawiciele parafii zainteresowani kulturą i sztuką, a także osoby zainteresowane. Spotkanie ma charakter otwarty. Serdecznie zapraszamy.

Ks. dr Rafał Pastwa

ks. mgr Dariusz Bondyra

 

 Zadanie pn. Prace konserwatorskie ołtarza głównego (1903r.) wraz z obrazem św. Brygidy (XVw.) dofinansowano ze środków finansowych:

- Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w kwocie 130.000,00 zł, 
- Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w kwocie 100.000,00 zł, 
- Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Lublinie w kwocie 2.316,00 zł, 
- środkami własnymi. 


Kościół Rektoralny pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej w Lublinie został wzniesiony w latach 1412-1426 przez króla W. Jagiełło jako dziękczynne wotum za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem. Z dawnego wyposażenia pozostały tylko nieliczne pamiątki przypominające o latach świetności królewskiego wotum:


Ołtarz główny - B/264 poz. 1 decyzja o wpisie do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dnia 29.11.1986r., styl neogotycki, czas powstania ok. 1903r., wykonany z drewna o nastawie imitującej gotycką katedrę ze smukłymi wieżyczkami i sterczynami. Szafa – drewno dębowe, detal snycerski – drzewo lipowe. W partii cokołowej i w antepedium złocenia – szlagmetalem.


Obraz św. Brygidy, decyzja o wpisie do rejestru zabytków województwa lubelskiego z dnia 24.06.1970r., deska lipowa, malowany temperą, styl gotycki, czas powstania ¾ ćw. XVw., warsztat małopolski


Stan zachowania drewnianego zabytku - ołtarza głównego (ok. 1903r.) - dostateczny: zabrudzenia, zakurzenia ubytki, uszkodzenia mechaniczne detalu ozdobnego, zarysowania, przetarcia, złuszczenia warstwy lakieru, miejscowe ślady bytowania drewnojadów, odwrocie widoczny aktywny żer owadów, liczne, duże korytarze i partie już zniszczonego drewna, liczne kanały żerowania larw, wgniecenia na krawędziach form architektonicznych, przetarciami warstwy dekoracyjnej, rzeźbionej i snycerskiej, zniszczona powierzchnia pozłotnicza, snycerka przyklejona silikonem.


Stan zachowania zabytku – obrazu św. Brygidy (XVw.) – zły, wskazujący na konieczność podjęcia interwencji konserwatorskiej w celu zahamowania postępującej degradacji najcenniejszego zabytku: pociemniały werniks, ubytki warstwy malarskiej i zapraw, zabrudzenia, przetarcia, świecenie, pociemniałe zacieki, osłabienie sił adhezji wierzchnich warstw do podłoża, osłabienie drewnianego podobrazia, łuski farby, krakelury, poziome pęknięcia gruntu, warstwy malarskiej, smugi, odspojenia, mikroorganizmy. W partiach malowidła, gdzie już wcześniej stwierdzono znaczne zniszczenia i osłabienie drewnianego podobrazia to jest w górnym lewym narożniku i u dołu centralnie pojawiły się zmiany w postaci łusek farby o uniesionych brzegach. W partiach cienia na sukni św. Brygidy krakelury są poszerzone i uwidoczniła się siatka spękań warstwy malarskiej. Występują wykruszenie farby przy dolnym brzegu sukni. Całe lico jest zakurzone i zabrudzone. Można przypuszczać, że przyczyną utraty spoistości warstw obrazu są naturalne procesy starzenia się materiałów i wpływ zmiennych warunków mikroklimatycznych panujących w kościele. Być może niekorzystne wahania wilgotności wystąpiły w trakcie remontu wnętrza kościoła kiedy wymieniano tynki na ścianach.

Zakres prac przy zabytkowym ołtarzu głównym: konserwacja techniczna, estetyczna: oczyszczenie elementów, sklejenie pęknięć, wypełnienie ubytków, szczelin, uzupełnienie brakujących form rzeźbiarskich profili, elementów snycerskich, dezynsekcja, dezynfekcja, impregnacja, rekonstrukcja brakujących detali rzeźbiarskich i snycerskich, scalenie kolorystyczne, założenie gruntów na klejowo-kredowych, złocenia, zabezpieczenie złoceń

Zakres prac przy zabytkowym obrazie św. Brygidy: konserwacja techniczna, estetyczna: oczyszczenie, usunięcie pożółkłych werniksów, retuszy, przemalowań, uzupełnienie ubytków kitem kredowo-klejowym lub emulsyjnym, podklejenie odspojeń i pęcherzy metodą iniekcji, scalenie kolorystyczne, punktowanie farbami olejno-żywicznymi, wzmocnienie struktury, korekta retuszy, założenie werniksu końcowego satynowego na powierzchni malarskiej.

PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH PRZY OŁTARZU GŁÓWNYM
1. Odkurzenie i oczyszczenie powierzchni drewnianych z nawarstwień pylistych.
2. Demontaż rozluźnionych elementów ołtarza.
3. Przeprowadzenie zabiegu dezynsekcji z zastosowaniem środka toksycznego Hylotox Q, Permethrin-Komplet lub Aidol anty Insect, poprzez naniesieni pędzlem od odwrocia i zastrzyki w otwory wylotowe owadów.
4. Oczyszczenie powierzchni struktury z nawarstwień brudu i pociemniałej warstwy wykończeniowej przy zastosowaniu metod chemicznych. Metoda wybrana zostanie po przeprowadzeniu prób.
5. Wykonanie prac stolarskich, wzmocnienie konstrukcji.
6. Ewentualna wymiana połączeń stolarskich niespełniających swoich funkcji na nowe – uwzględnieniem oryginalnej technologii - kołki drewniane.
7. Oczyszczenie powierzchni rozspojeń i szczelin, powtórne sklejenie klejem stolarskim do drewna na bazie polioctanu winylu. Wykonanie taszli w miejscach powstałych szczelin z zastosowaniem drewna dębowego.
8. Uzupełnienie brakujących detali struktury (profili, elementów snycerskich itp.) w odpowiednio dobranym gatunku drewna.
9. Wypełnienie drobnych ubytków drewna gotową dwuskładnikową masą Axson SC 258 podbarwianą pigmentami sypkimi do koloru drewna lub produkt równoważny.
10. Naniesienie bejcy odpowiednio dobranej do koloru oryginalnej.
11. Pokrycie drewna warstwą wykończeniową z użyciem politury szelakowej lub nawiązującego efektem półmatowego lakieru do drewna.
12. Wykonanie prac pozłotniczych z użyciem złota płatkowego 23 ¾ karata.
13. Dodatkowo opracowane zostanie wnętrze wnęki, które stanowić będzie tło dla figury NMP – srebro płatkowe i złoconych 12 gwiazdek, a także ornament wokół wnęki i w tronie tabernakulum.
14. Wykonanie dokumentacji konserwatorskiej.

PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH PRZY OBRAZIE ŚW. BRYGIDA
1. Demontaż obrazu z ołtarza głównego. Transport do pracowni. Wyjęcie z ramy.
2. Wstępne czyszczenie lica i odwrocia z kurzu i brudu.
3. Rozpoznanie stanu podobrazia drewnianego:
- sklejenie desek, ewentualne wzmocnienia konstrukcji
- ewentualne uzupełnienie ubytków drewna kitem dwuskładnikowym Araldit
- ewentualna impregnacja odwrocia przez kilkakrotne powlekanie roztworem Paraloidu B-72 w toluenie o procentowości od 10 - 25% z dodatkiem środka owadobójczego.
4. Oczyszczenie powierzchni malowidła z brudu środkami powierzchniowo- czynnymi neutralizowanymi terpentyną.
5. Konsolidacja warstw zaprawy z podłożem.
6. Usunięcie pociemniałego werniksu, ew. wadliwych retuszy, metodami opracowanymi na podstawie prób.
7. Uzupełnienie ubytków zaprawy kitami akrylowymi Stuccolini lub zaprawą kredowo-klejową. Opracowanie powierzchni zgodnie z założeniami, ew. korekta powierzchni starszych kitów.
8. Podklejenie odspojeń i pęcherzy metodą iniekcji lub przez nasycenie. Do głębszych zastrzyków proponuje się zastosowanie dyspersji Movilith DMC 2, a płytszych – roztworu kleiku króliczego lub karuku.
9. Powleczenie lica werniksem damarowym.
10. Uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej scalająco farbami olejnymi Rembrandt i Talens odsączonymi na bibułce z werniksem damarowym jako spoiwem.
11. Werniksowanie końcowe lica werniksem damarowym przez powlekanie pędzlem, położenie pośredniej warstwy z metylocelulozy i naniesienie werniksu matowego w sprayu firmy Talens.
12. Montaż obrazu w ramie.
13. Wykonanie dokumentacji konserwatorskiej.

Planowane cele i efekty realizacji zadania pn.: Lublin, Kościół pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej-wotum króla W. Jagiełły za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem – prace konserwatorskie ołtarza głównego (1903r.) wraz z obrazem św. Brygidy (XVw.)

Powyższe prace konserwatorskie są przygotowanie do Jubileuszu 600-lecia zakończenia budowy świątyni w roku 2026.

Cele realizacji zadania:
- zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytku poprzez pełną konserwację zabytków ruchomych położonych na terenie Pomnika Historii o wyjątkowej wartości historycznej, artystycznej, naukowej oraz uratowanie nielicznych i najcenniejszych pamiątek świadczących o bogatej przeszłości wotum króla W. Jagiełły, Sióstr Brygidek (1426-1870) i Sióstr Wizytek (1835-82).
-podkreślenie wartości historycznej i artystycznej obiektu (król Władysław Jagiełło, Bitwa pod Grunwaldem - ekspozycja historyczna, Kaplica Grunwaldzka, freski i gotycki portal XVw.), oraz ekspozycja archeologiczna i numizmatyczna, nośnik historii i tradycji.
-zahamowanie procesu degradacji oraz uratowanie przed zniszczeniem najcenniejszych i nielicznych zabytków ruchomych w świątyni, która jest wotum króla Jagiełły za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem
-przywrócenie właściwego stanu technicznego i utraconych walorów artystyczno-estetycznych z ustabilizowaniem własności mechanicznych materiału,
-szybka interwencja w celu zahamowania postępujących zniszczeń, redukcja ich przyczyn. Stan zachowania zły czy wskazujący na konieczność prac. Brak działań doprowadzi do dalszych, nieodwracalnych w skutkach zniszczeń najcenniejszych zabytków.
- kontynuacja prac konserwatorskich i restauratorskich zabytkow ruchomych, będących wyposażeniem kościoła – wotum króla Władysława Jagiełły za zwycięstwo w Bitwie pod Grunwaldem.
-poprawa dostępności obiektu dla turystów i warunków przechowywania zabytków ruchomych.
-wykorzystanie potencjału dziedzictwa kulturowego do rozwoju turystyki, wyjątkowo cenny obiekt z XV w. (gotyk i renesans). Pomnik wdzięczności króla Jagiełły zachowując status materialnych świadectw minionych wieków, pozostanie integralną częścią czasów obecnych i przyszłych.

Galeria:

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/obraz-w-brygidy-po-konserwacji-prace-dofinansowano-ze-rodkow-ministra-spraw-wewntrznych-i-administracji-oraz-lubelskiego-wojewodzkiego-konserwatora-zabytkow-w-lublinie.html

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/otarz-gowny-z-obrazem-w-brygidy-stan-przed-rozpoczciem-prac-kwiecie-2021.html

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/prace-konserwatorskie-otarza-gownego-wraz-z-obrazem-w-brygidy-kwiecie-sierpie-2021-r.html

https://archiwum.pobrygidkowski.pl/galeria/zabytki/otarz-gowny-prace-konserwatorskie-dofinansowano-przez-ministra-kultury-dziedzictwa-narodowego-i-sportu-oraz-ministerstwo-spraw-wewntrznych-i-administracji-fundusz-kocielny-sierpie-2021.html