Fragmenty gotyckiej polichromii  - mieszczanie towarzyszący królowi Murowany kościół i klasztor zbudował dla brygidek Jagiełło w latach 1412-1426 jako wotum za grunwaldzkie zwycięstwo, które przepowiedzieć miała św. Brygida szwedzka. Fragmenty polichromii ocalały na strychu kościoła przez odcięcie malowideł od wnętrza niżej zawieszonym sklepieniem. Pierwotnie polichromia sięgała stropu drewnianego. Odkryto w 1898 przez artystę malarza Józefa Smolińskiego który sporządził kopię akwarelowe.

Wg Rstraichera fragmenty należą do ciągłego fryzu z przedstawieniem dziejów Trzech Królów, ich pochód i spotkanie na Górze Kalwarii. Analogiczne przedstawienie w kaplicy złotników w Augsburgu z r. 1420.

 

Fragment polichromii, grupa rycerzy konnych i wyprzedzający ją brodaty jeździec

Postacie zwrócone w stronę prezbiterium. Na czele zwartej grupy czterej zindywidualizowani portretowo i kostiumowo jeźdźcy za którymi głowy w hełmach łebkowych o otwartych przyłbicach. Na niewielkich skrajach wierzchu i spodu jasno zielone tło z takimż listowiem bordiury. Postać czołowa w szmaragdowej kurtce obrzeżonej brązowo wokół szyi, żółty strój pod kurtką. Twarz o karnacji różowej, lekko fioletowa czapka. Białe włosy i broda konturowana brunatnym. Z czterech czołowych jeźdźców pierwszy od widza w spiczastej ceglasto-żółtej czapce ciemno-czerwony, rozświetlony różowo strój, w dekoldzie fragment niebiesko?zielony. Obok ku lewej w stroju szmaragdowym. Obrzeże i guziki bielą, ciemno wiśniowa taśma na szyi. Postać trzecia, po kolana w ceglastym stroju /kontury fałdy/ i różowym pod szyją szmaragd. Czapka półkolista ceglasto?różowa. Postać czwarta ku lewej w popiersi. Na szmaragdowym stroju wierzchni ceglasto?różowy. Czapka podobna do tej obok. Karnacje różowe, hełmy w bieli tynku konturowane linią ciemną brunatną. Uprząż jasno brązowa koni białych i biało kasztanowy hełm. 

Fragment polichromii architektura wieży i towarzyszących zabudowań średniowiecznego miasta 

Fragmenty gotyckiej polichromii - głowa króla z giermkiem Fragment polichromii przy narożu ze ściana zachodnią przedstawia wysmukłą wieżę krytą ostro stożkowym hełmem. Wokół hełmu wieniec czterech drobnoniejszych wieżyczek. Ku lewej w stronę prezbiterium wieży towarzyszą zabudowania miejskie, pośród których mniejsza wieża okrągła /baszta/ kryta hełmem stożkowym. Naturalne tło ciepłej bieli tynku cieniowane kolorami ceglastymi od delikatnego różu do intensywnej cegły. Kontury znaczone kreską ciemno-stalową. Na ścianie zachodniej kontury raczej krajobrazu wykonane ceglaste i szeroką kreską szaro-brunatną.

Fragment polichromii postać króla i wyprzedzającego go giermka

Na zachowanym fragmencie widoczne są konne postacie króla widzianego czytelnie w popiersiu i wyprzedzającego go drobna postać giermka. Postacie skierowane w lewo od widza, w stronę prezbiterium. W tle głowy króla dwie półkoliste arkady, w głębi ku lewej sylwety wież nad nasypem. W części środkowej tło zielono-szare. Podobne tło na skrajach wierzchu, urozmaicone nadto ciemno-niebieskim turkusowym listowiem. Giermek w białym kapelinie. Różowa tunika /kurtka/ obrzeża ramion i fałdy ciemno-ceglaste. Koszula widziana w partii rękawów i spodnie w partii kolan szmaragdowe. Jasno-brązowe buty. Siodło szaro-oliwkowe kryte materią łuskową różowo?fioletową o brunatnych konturach łusek. Drzewce chorągwi w dłoniach giermka białe, być może jej płat kremowo-biały z ceglastymi wężykami na przemian z szarymi pasami. Portret postaci koron wyeksponowany długim prostym nosem i intensywnie różową karnacją. Wybitnie rudo-ceglaste włosy. Pod szyją szmaragdowy cętkowaty plamami szarymi strój, na którym różowa szata z cieniami ceglastymi. Dekolt szaty i pasek czystą bielą. Prawa dłoń w geście wskazywania. Korona malowana czerwienią ceglastą, grzebień intensywnie konturowany brunatnym. Kamienie czerwone i szmaragd. Wieża zwały nasypu ceglaste.

Fragment polichromii nad chórem muzycznym

Fragment polichromii pierwotnie przedstawiającej rozbudowana scenę Pokłonu Trzech Króli znajduje się na południowej ścianie nad chórem muzycznym, 79 cm od ściany zachodniej. Nieumiarowy, górna krawędź dotyka sklepienia, dolna przebiega po łuku dawnej ściany. W dolnej części, po prawej stronie malowidła, widoczne są dwa zielone półkoliste kształty (gór) o czarnym konturze, ze sztrafowaniem. Powyżej czarnym konturem malowany las; pionowe pnie drzew w kolorze ugrowym. Korony drzew namalowane czarnym konturem i jasną zielenią (liście). Za lasem widoczna półokrągła baszta z blankami; w cieniach ? czerwień. Dalej, ponad ubytkiem malowidła widoczna linia obwarowań z basztami. Dół murów podkreślają faliste, czarne kreski na niebieskawym tle ? oznaczające prawdopodobnie (trzcinowe?) osłony przeciw artylerii. Okna baszty w kształcie krótkich czarnych kresek. Ponad obwarowaniami słabo widoczne czerwone dachy zabudowań miasta.