Pierwotny kościół gotycki nie posiadał wieży. Powstała prawdopodobnie za rządów ksieni klasztoru: Agnieszki Jastkowskiej i Doroty Firlejówny w latach 1589-1660. Wieża zbudowana została w pierwszej połowie XVI w. i podwyższona w końcu XVI lub na początku XVII w. Jest wybudowana z cegły gotyckiej o układzie analogicznym jak ściany fasady do poziomu nieco wyższego niż gzyms fasady (nisze w wieży).
Kondygnacja ta wzmocniona jest narożnymi gotyckimi skarpami, krytymi holenderką, wewnątrz sklepionymi żaglowo. Od poziomu nisz oddzielonymi wgłębionym frezem bez ozdób wieża jest wykonana w kamieniu, analogicznym jak zamurowania otworów w fasadzie. Wiązanie murów na styku wieży i fasady wąskim paskiem muru późniejsze, ostatnia sterczyna musiała istnieć pierwotnie. Dolna część obecnej wieży przed przebudowaniem była przykryta niskim dachem. Można przypuszczać że dolna część wieży była kaplicą o dużych ostrołukowych oknach i niszach sklepionych półkoliście przeznaczoną dla prebendarza.
Wieża czworoboczna w planie przylega do północno-wschodniej ściany kościoła i jest zlicowana wzdłuż jego ściany frontowej. Dach wieży ? wielokątny hełm zakończony kopułą z krzyżem. Na zewnątrz, w narożnikach przypory (skarpy) sięgające do wysokości 7,0 powyżej poziomu terenu.
Wejście do wieży w parterze z nawy głównej kościoła. Z parteru po stromych schodach wejście na galerię, a stąd przejście na chór w kościele. Z tego poziomu również po stromych i wąskich schodkach przecinających sklepienie i przez otwór w ścianie można wejść na poddasze nad nawą główna kościoła. Powyżej znajdują się schody i pomosty-stropy prowadzące do dzwonów.
Wysokość wieży 37,20 m.