Obraz podpisany został słowami: INSTITUTUM ORDINI SCRIBIT (Pisze Regułę dla zakonu). Jest to pierwsze przedstawienie, na którym widzimy świętą ubraną w habit zakonu brygidiańskiego. Już do końca cyklu będzie ukazywana w taki sposób. W rzeczywistości nigdy nie nosiła stroju założonego przez siebie zakonu. W tradycji jednak przyjęto przedstawianie jej w szatach ksieni.

Życie św. Brygidy dzieliło się na dwa etapy: na świeckie w Szwecji, gdy była żoną i matką oraz życie w Rzymie, już po śmierci męża. Drugi etap przypominał rytm życia klasztornego: wspólne modlitwy, posiłki, studia, praktyki pokutne, pielgrzymki, nawiedzanie kościołów dla zyskania odpustów.

W przedstawieniu tym na stole tuż obok Świętej stoi krucyfiks. Brygida zapisuje słowa podawane jej przez anioła, który pochyla się nad nią za oparciem fotela. W górnym lewym rogu obrazu widzimy okno, przez które przechodzą promienie światła, wydobywające się zza ciężkich chmur. Padają na grupę w środku pokoju, nie oświetlając jej jednak. Jest to boski znak opieki nad nowopowstającym zakonem.

Polecenie założenia nowego zakonu otrzymała Brygida na wiosnę 1346 r., a w czasie mistycznego uniesienia doznała objawienia dotyczącego organizacji zakonu. Regułę zakonu św. Zbawiciela spisała w klasztorze w Alwastra w Szwecji. Do Rzymu udała się pod koniec 1349 roku, aby zabiegać o zatwierdzenie jej przez papieża.