Jest to ostania scena, w której świętą przedstawiono w bogatym stroju osoby świeckiej i znów w trakcie jednej z jej wizji. Obraz podpisany jest: IN SPONSAM A CHRISTO ELIGITUR (Wybrana jest przez Chrystusa na oblubienicę). Brygida znajduje się w kościele, o czym świadczą arkady w tle. Klęczy przed obrazem ołtarzowym przedstawiającym Maryję z Dzieciątkiem. W trakcie modlitwy ukazał się jej Jezus, który skierował do niej następujące słowa, zapisane w obrazie na banderoli: TU ERIS MEA, VIDEBIS SECRETA CELESTIA (Ty będziesz moją oblubienicą [i] ujrzysz tajemnice niebieskie). Ciekawe jest ujęcie postaci Chrystusa. Ukazany jest w dynamicznej pozie, prawą rękę odrzuca do tylu, jakby chciał wskazać jej kierunek, lewą zaś wskazuje na początek banderoli, która kończy się na wysokości oczu świętej. Brygida zaś rozkłada bezradnie ręce, zdziwiona spogląda na Chrystusa.

W obrazie tym oglądamy jedną z wielu wizji (od 1346 r.), które Brygida otrzymała w cysterskim klasztorze w Alwastra, gdzie udała się po śmierci męża. Wcześniej uregulowała sprawy majątkowe. Swoje dobra rozdysponowała między spadkobierców i ludzi biednych. Przedstawienie to ukazuje ważny moment w jej życiu, gdy Święta decyduje się porzucić życie świeckie. Wówczas znajduje w osobie Piotra Olafsona przewodnika duchowego i sekretarza. To on wraz z ojcem Piotrem ze Skanninge tłumaczył na łacinę wizje Brygidy, które spisywane były przez nią w języku szwedzkim.