Pierwszy obraz cyklu przedstawia wydarzenie, w którym brali udział rodzice Brygidy, jeszcze przed jej narodzeniem. To dramatyczna scena tonięcia statku i rozbitków w czasie burzy na morzu. Na odległym brzegu klęczy ciężarna Ingeborga - matka św. Brygidy, a nad nią w obłokach Jezus Chrystus przemawia słowami: ECCE SALVATA ES PROPTER BONUM QVOD GESTAS IN VTERO TUO (Oto jesteś uratowana ze względu na dobro, które nosisz w twoim łonie). Za Ingeborgą widzimy zamek, którego dwa flankujące ścianę z bramą bastiony zwieńczone są blankami. Obraz jest podpisany słowami: NAVFRAGA MATER EIUS PROPTER IPSAM SALVATUR (Jej matka będąc rozbitkiem zostaje uratowana ze względu na nią).

Rodzice Brygidy byli ludźmi pobożnymi, dobroczynnymi, chętnie podejmującymi trudy pielgrzymek do miejsc świętych. Gdy przed urodzeniem św. Brygidy powracali z Kildare w Irlandii znaleźli się w wielkim niebezpieczeństwie z powodu nawałnicy na morzu. Z niebezpieczeństwa tego Ingeborga została w cudowny sposób uratowana. W czasie snu następnej nocy, jak na jawie, widziała postać świetlaną, która powiedziała jej: "zachowana jesteś dla dobra, które masz tu w żywocie, przeto wychowaj ono z miłością Bożą, bo tobie to od Boga darowane jest".

W tym przedstawieniu ukazane są symultanicznie dwa wydarzenia, które dokonały się w różnym czasie. Oba jednak podkreślają, że zamiarem boskim było, by św. Brygida spełniła swe posłannictwo na ziemi.